Rozejście się spojenia łonowego a ból pleców

Rozejście się spojenia łonowego a ból pleców

Moje Drogie,

rozejście się spojenia łonowego to jedna z (wielu) dolegliwości okresu ciąży, ale również po porodzie, której objawem może być ból pleców. Pojawia się on po długim chodzeniu i staniu. Na spacerach uniemożliwia pokonanie zbyt długich dystansów. Ból zwykle pojawia się w okolicach kości krzyżowej, bioder albo z przodu, na spojeniu łonowym. Dlaczego tak się dzieje?

Kiedy następuje rozejście się spojenia łonowego?

Spojenie łonowe w trakcie ciąży, ze względu na działanie hormonów, takich jak relaksyna, czy oksytocyna, rozluźnia się przez aparat więzadłowy, ale również przez to, że zmienia się statyka ustawienia kości miednicznej. Największe rozejście się przestrzeni na spojeniu łonowym może nastąpić około 6. miesiąca ciąży, kiedy następuje intensywny wzrost masy dziecka. Wówczas więzadła spojenia łonowego rozluźniają się, dając większą mobilność miednicy i jednocześnie dochodzi również do rozluźnienia więzadeł kości krzyżowej. Jeżeli wcześniej pojawiały się dolegliwości bólowe w okolicy krzyżowej, ale i urazy, upadki, zespoły bólowe to w okresie ciąży zwykle będą się nasilać. W literaturze medycznej, jako normę  przyjmuje się rozejście do 1 –  1,5 cm, zwłaszcza dotyczy to kobiet po porodzie. Z moich obserwacji i doświadczenia wynika jednak, że już rozejście powyżej 1 cm może być bolesne i tkliwe.

Jak zbadać, czy mamy rozejście spojenia łonowego?

Aby sprawdzić, czy doszło do rozejścia spojenia łonowego możemy zrobić proste ćwiczenie. Leżąc na plecach ze zgiętymi nogami, dotknijmy i pomasujmy kość łonową. Jeżeli więzadła będą podrażnione i  tkliwe, to taki mocniejszy nacisk w okolicach spojenia łonowego będzie dawał ból. Podobnie nacisk spojenia z góry, wykonany przez fizjoterapeutę. Specjalista może również zbadać czy spojenie jest symetryczne.

O co chodzi z tą symetrią? O to, czy kość jest ustawiona prawidłowo w stosunku do płaszczyzny czołowej i płaszczyzny poprzecznej. Jeśli mamy zrotowaną lub przestawioną miednicę, to spojenie łonowe również będzie asymetryczne. Może to być wynikiem jakiegoś urazu, ciąży, jak i samego porodu. W trakcie wejścia do kanału rodnego, główka dziecka rozpycha się i wykonuje rotację, co również wpływa na ustawienie miednicy.

Różne pozycje porodowe, wielkość dziecka, siła skurczów partych, elastyczność więzadłowa (lub jej brak), czyli po prostu – elastyczność ciała kobiety i jego przygotowania do porodu będą miały wpływ na to, czy proces rozejścia się, rozluźnienia zaistnieje. Ale też w drugą stronę – czy zdoła, z fizjologicznego punktu widzenia, „zejść się” z powrotem.

Nie bez znaczenia jest również nasza postawa i nawyki po ciąży. Jeżeli długo i dużo dźwigamy, zwłaszcza na długiej dźwigni, tj. nosidełka, wózki itp., asymetria miednicy i rozejścia się spojenia łonowego może być znacznie większa.

Na czym polega rehabilitacja?

Najważniejsze jest ustawienie po porodzie miednicy na nowo, w największej symetrii jaka jest możliwa. Jest to głównie praca na stawach krzyżowo-biodrowych i pełen zakres ruchowości na stawach biodrowych (na biodrze będzie nam dawał prawidłowe ustawienie miednicy). Do tego –  ćwiczenia stabilizacyjne, żeby tę pozycję utrzymać jak najdłużej. Bardzo dobrze sprawdza się także  stabilizacja głęboka poprzez trening dna miednicy (o którym więcej tutaj), ale również pasy stabilizacyjne, które będą nam pomagały w utrzymaniu zwartej postawy, szczególnie w drugiej połowie dnia, kiedy dochodzi do większego rozluźnienia tych więzadeł przy dźwiganiu, noszeniu, dłuższych spacerach. Taśmy stabilizacyjne lub jak to fachowo niektórzy nazywają – zaopatrzenie ortopedyczne dla rozejścia się spojenia łonowego to nic innego, jak dość gruby pas okalający miednicę na wysokości krzyża, talerza biodrowego i spojenia łonowego.

Uwaga techniczna: jeżeli mamy rozejście po cięciu cesarskim, dobrze jest ustawiać zapinanie nie  centralnie, tylko lekko z boku, aby nie drażnić blizny czy rany po cięciu.

Rozejście spojenia łonowego a aktywność fizyczna

Powrót do formy, do pełnej aktywności fizycznej w przypadku rozejścia spojenia łonowego jest wydłużony w czasie. Jeśli rozejście spojenia miało powyżej 1,5 cm czy 2,5 cm, bardzo ważne jest, aby z powrotem się zagoiło, zeszło oraz aby więzadła i ścięgna w tej okolicy się zrosły. Dlatego aktywność fizyczna powinna być zmniejszona, dozowana, bez większego obciążenia. Dotyczy to nie tylko uprawiania sportów, ale ćwiczeń fizycznych samych w sobie.

Konsekwencje rozejścia się spojenia łonowego

Rozejście się spojenia łonowego warto skonsultować z ortopedą, aby mógł (przed badaniem USG) stwierdzić wielkość rozejścia oraz to, czy przy okazji nie ma uszkodzeń więzadłowych, ubytków w ciągłości więzadłowej lub płynu, który czasami gromadzi się przy stanie zapalnym spojenia łonowego. Mogą pojawić się także problemy dotyczące narządów wewnętrznych, ponieważ pod spojeniem łonowym biegną więzadła utrzymujące pęcherz moczowy czy macicę w swoich pozycjach. Jakie? Nietrzymanie moczu, obniżenie narządów wewnętrznych, narządów rodnych i innych narządów miednicy mniejszej.

Pamiętajcie, grunt to zbadanie spojenia łonowego i konsultacja z ortopedą lub fizjoterapeutą! Mam nadzieję, że ten tekst okaże się dla Was przydatny. Jeśli tak, udostępniajcie go dalej :).

Pozdrawiam ciepło,

Gabrysia 🙂

3 Komentarze

Komentarze są niedostępne.